با رشد روز افزون تكنولوژي و حركت به سمت جهاني شدن دهكده كوچك جهاني در حال گسترش و تبديل به شهري است كه ديگر نمي توان مانند گذشته به راحتي در هر جا قدم گذاشت. با افزايش بنگاه هاي مجازي ديگر مشتريان بدون ابزار تشخيص هويت به سادگي قابل شناخت نبوده و حتي براي اظهار نظر راجع به موضوعات شخصي كه پيش تر نسبتا آزاد بود، امروز نياز به شناخته شدن مي باشد.
تكنولوژي هاي جديد، ابزارهاي كارآمد و ساده تري را در اختيار كاربران گذاشته كه اين ابزارها باعث شدند هر كاربري با حداقل دانش كامپيوتري و وب گردي، توانايي ايجاد محيطي پويا جهت ارائه ديدگاه ها و محصولات خود بيافريند.
استفاده از پلت فرم هاي متن باز و توسعه و پشتيباني مناسب آنها سبب حضور چشمگير مصرف كنندگان وب بعنوان توليد كننده شده كه اين موضوع جنبه هاي مثبت و منفي زيادي در پي داشته و خواهد داشت.
يكي از بزرگترين مزاياي آن، رشد با شيب تند محتواي ديجيتال مي باشد كه مهمترين مزيت محتواي ديجيتال قابليت جستجوي سريع، اشتراك گذاري، انجام تغييرات مورد نياز بصورت آني، دريافت بازخورد نسبت به موضوع، چاپ، قابليت هاي ويراستاري مانند تغيير اندازه خط، رنگ، نشانه گذاري و غيره و نيز استفاده از موسيقي و فيلم و انيميشن مي باشد.
در كنار مزاياي فراوان، معايبي نيز مشهود است. همانگونه كه شهروند يك كشور جهت شناسايي و دريافت خدمات شهري نياز به كارت شناسايي جهت احراز هويت دارد و يا براي ورود به كشوري ديگر مسافر نياز به ارائه سندي جهت شناسايي و كسب اعتبار از كشور ميزبان دارد امروز بعلت وسعت و افزايش تعداد وب سايتهاي بر خط ، هر كاربر و بازديد كننده در صورتي كه بخواهد خدماتي از ميزبان دريافت دارد و يا در بحثي شركت كرده و يا پيرامون مطلب و نوشته اي نظري ارائه دهد، نياز به شناخته شدن داشته و ارائه مدارك شناسايي كه همان كد كاربري و كلمه عبور مي باشد دارد.
ادامه دارد…
<< كپي مطلب با ذكر منبع آزاد است >>