در جستجوی علم دست نوشته های ذهنم که به جای کاغذ مچاله شده بر پهنای دریای وب نوشته می شود، تا هم فکرم آزاد گردد و هم در مصرف کاغذ صرفه جویی
امشب فیلم “بی خداحافظی” رو دیدم… فیلمی که به نوعی زندگی رضا صادقی رو نشون می داد. چند دقیقه اول فیلم خیلی برام جالب نبود. یعنی کشش خاصی نداشت و من هم بیشتر صدای فیلم رو گوش می کردم تا تصویر رو ببینم… اما یک حسی بهم می گفت فیلم رو ببین… کم کم وارد فیلم شدم. خوب بود… قصه داشت قشنگ تر و جذاب تر می شد… اونجایی که رفت برای بستن اولین قراردادش، خیلی خوشم اومد… از شخصیت خود رضا صادقی… از نظر من نقطه اوج زندگی اش اونجا بود… همون لحظه… همونجا که گفت این بچه ها، اینا هم هستند…
دیدن فیلم رو یکبار خالی از لطف نیست. البته فیلم کمی احساسی، عاطفی است و باید رضا صادقی رو خوب درک کرد.